Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quorum altera prosunt, nocent altera. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Duo Reges: constructio interrete. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Age, inquies, ista parva sunt.
Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.

Itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet voluptatem
natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos
ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua tantum
inest nihil dolere.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur,
quanta confusio?

Frater et T. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. At iam decimum annum in spelunca iacet. Sed ego in hoc resisto; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?

Bork: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Recte dicis;: Itaque his sapiens semper vacabit.
Bork: Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Bork: Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.